Budowa Masdaru, położona 17 km na południe od Abu Zabi czyli Zjednoczonych Emiratów Arabskich (ZEA), została zainicjowana w 2006 r. W języku arabskim jego nazwa oznacza źródło. Ma symbolizować nowy rozdział w historii kraju, do tej pory kojarzonego głównie z wydobyciem ropy naftowej.
Masdar jest pierwszym na świecie eksperymentalnym miastem. Ma za zadanie stworzyć idealne warunki do życia w miejscu, które jest nieprzyjazne ze względu na upały, jałowe gleby i utrudniony dostęp do wody pitnej. Wydawałoby się, że to świetna alternatywa dla mieszkańców tego kraju, ale ta historia pokazuje, że tym samym udogodnieniami architektoniczne i nowe technologie nie wystarczą, by zasiedlić to miasto.
Miasto Masdar City w planach miało być zupełnie autonomiczne i niezależne, samodzielnie produkować energię
potrzebną na utrzymanie jego i mieszkańców. Energia ma pochodzić w zupełności ze źródeł odnawialnych, głównie energii słonecznej, ale także termalnej czy biomasy.
Architektura i instalacje
Budynki w Masdarze od podstaw konstruowane są z wykorzystaniem innowacji sprzyjających środowisku. Przykładowo, zamiast standardowych komponentów, przy ich budowie użyto cementu niskowęglowego oraz aluminium, w dziewięćdziesięciu procentach pochodzącego z recyklingu. Co więcej, szacuje się, że nieruchomości te wytwarzają aż o czterdzieści procent mniej dwutlenku węgla, niż zwykłe, porównywalne budowle. Dodatkowo, zaimplementowano w nich technologie ograniczające zużycie wody oraz umożliwiające jej ponowne wykorzystanie.
Ciekawym rozwiązaniem urbanistycznym jest też tzw. Park Technologiczny Masdar City. Jest to zespół biur oraz miejsc komercyjnych, stworzony ze zużytych i przetworzonych kontenerów transportowych. Dzięki takiemu rozwiązaniu, oszczędzana jest przestrzeń oraz energia, której pobór jest znacznie niższy niż w zwykłych biurach. Trzeba jednak przyznać, że choć jest to ciekawe i skuteczne rozwiązanie, to pod względem estetycznym powinno się jeszcze nad nim trochę popracować.
Jedną z głównych atrakcji miasta jest mierząca 1015 metrów kwadratowych (powierzchnia porównywalna do dwóch boisk koszykówki), naziemna mozaika. Oglądanie jej w całości będzie możliwe m.in. z powstającego, miejskiego tarasu widokowego, a jej motywem przewodnim jest „przeszłość, teraźniejszość i przyszłość Zjednoczonych Emiratów Arabskich”. Przedstawia ona także najważniejsze punkty orientacyjne wszystkich siedmiu emiratów. Grafika, poza walorami wizualnymi, wyróżnia się również pod innymi względami. Całość materiałów wykorzystanych do jej stworzenia pochodzi z recyklingu (w tym plastikowe butelki, puszki i kartony) i jest to największa tego typu instalacja na świecie, dlatego też znalazła się w księdze rekordów Guinnessa. Co więcej, w tworzeniu mozaiki brała czynny udział lokalna społeczność miasta oraz uczniowie z pobliskiego Abu Zabi.
Masdar już istnieje, jednak problem w tym, że jest niemal w ogóle nie zamieszkałe. Większość osób w opustoszałych budynkach, to ochroniarze i strażnicy. Życie można znaleźć jedynie w niektórych biurowcach, gdzie znajdują normalnie funkcjonujące firmy. Ich pracownicy mają jednak problemy z zakupem podstawowych produktów spożywczych, ze względu na nieliczne i bardzo słabo zaopatrzone sklepy. Ludzie niezbyt chętnie się tam przeprowadzają, ponieważ miasto jest traktowane bardziej jako laboratorium badawcze do testowania technologii, niż przyjazne miejsce do życia. Władze ZEA reklamują Masdar w kraju i za granicą oraz wstępnie przewidują, że zakładaną liczbę mieszkańców miasto osiągnie w 2025 r.
ZAŁOŻENIA BYŁY, ŻE Do końca 2030 roku w Masdarze zamieszka 50 000 ludzi, a 40tys. ma dojeżdżać do pracy, ale czy tak się stanie PRZYSZŁOŚĆ POKAŻE.
Mieszkaj Podróżuj Zarabiaj i Żyj
PlayaStreet.pl